Çocuklar, Sevgi ve Beyin Gelişimi

Romanya Devlet Başkanı Nikolay Çavuşesku, 1966’da doğum kontrol ve kürtajı yasakladı. Doğurgan her annenin en az 5 çocuk doğurması talimatını verdi ve 5’in altında çocuğu olan ailelere yaptırım olarak özel vergiler uyguladı. Fakat çocukların bakım masraflarını karşılayamayan aileler, çocuklarını devlet yönetimindeki yetimhanelere bırakmak zorunda kaldılar. 1989’da yetimhanelerdeki çocuk sayısı 170.000’i bulmuştu.

Küçük çocuklar, herhangi bir duygusal uyarana maruz kalmaksızın, parmaklıklı bebek yataklarında tutuluyorlar, birlikte yanyana hizalanarak lazımlıklara tuvaletlerini yapıyorlar, kız veya erkek fark etmez saçları aynı biçimde kesiliyor, topluca yıkanıyorlar, aynı tip kıyafet giyiyorlar ve aynı tarz besleniyorlardı. Ağlamaları karşılıksız kalan bebekler artık ağlamamayı öğreniyorlardı. Çünkü her onbeş çocuğa bir bakıcı düşüyordu ve bakıcıların çocukları kucaklarına almaları, herhangi bir yakınlık göstermeleri yasaktı. Çocuklarla oyun oynayan, onları seven ilgi gösteren hiç kimse yoktu.

Çocukların IQ ortalaması 60-70 (normalinin 100 olduğunu düşünürsek) çıkıyor, zeka gelişimlerini tamamlayamayan çocuklardan bazıları kendi aralarında anlaşabildikleri ama hiçbir dile uymayan çeşitli kelimelerden oluşan diller geliştirdikleri görülüyor.